Хадамар (аббат Фульды)

Материал из Википедии — свободной энциклопедии
Перейти к навигации Перейти к поиску
Хадамар
Hadamar, O.S.B.
Князь-аббат Фульдский
927 — 956
Церковь Католическая церковь
Предшественник Хильдеберт
Преемник Хатто

Рождение X век
Смерть 25 мая 956(0956-05-25)
Похоронен

Хадамар (Hadamar, O.S.B., также известный как Hadamaro Fuldensi, Adhemar, Ademaro, Adimaro, Hadamaro, Hadamarus; умер 25 мая 956[1]) — католический церковный деятель X века[2]. Впервые упоминается в качестве монаха Фульдского аббатства в 919 году, в декабре 927 становится аббатом. В 932 году участвовал в Эрфуртском синоде. Четырежды путешествовал в Рим. В 946 году стал кардиналом-пресвитером.

Примечания[править | править код]

  1. Кратчайшие Анналы св. Бонифация. Дата обращения: 21 февраля 2012. Архивировано 12 октября 2011 года.
  2. Сальвадор Миранда. HADAMAR, O.S.B. (англ.). The Cardinals of the Holy Roman Church. Библиотека Международного Университета Флориды. Дата обращения: 21 февраля 2012. Архивировано 13 сентября 2012 года.

Литература[править | править код]

  1. Lorenzo Cardella. Memorie storiche de cardinali della Santa romana chiesa. — Rome: Stamperia Pagliarini., 1792. — Vol. I. — P. 77-78. — 296 p. (итал.)
  2. Chacón, Alfonso. Vitæ, et res gestæ Pontificum Romanorum : et S.R.E. Cardinalium ab initio nascentis Ecclesiae usque ad Clementem IX P. O. M. Alphonsi Ciaconii Ord. Praed. & aliorum opera descriptæ : cum uberrimis notis. Ab Augustino Oldoino, Soc. Jesu recognitae, et ad quatuor tomos ingenti ubique rerum accessione productae. Additis Pontificum recentiorum imaginibus, & Cardinalium insignibus, plurimisque aeneis figuris, cum indicibus locupletissimis. Romæ : P. et A. De Rubeis, 1677, I, col. 714
  3. Francesco Cristofori. Cronotassi dei cardinali di Santa Romana Chiesa: nelle loro sedi suburbicarie titoli presbiterali e diaconie dal secolo V all' anno del Signore MDCCCLXXXVIII compilata sui manoscritti originali ed autentici esistenti nella biblioteca e negli archivi Vaticani e su molteplici altre fonti storiche edite ed inedite antiche e moderne. — Rome: Tipografia de Propaganda Fide, 1888. — P. 265. — 506 p. (итал.)
  4. Eggs, Georgius Josephus. Purpura docta, seu, Vitæ, legationes, res gestæ, obitus, aliaque scitu, ac memoratu digna, &c. S.R.E. Cardinalium. Six books in three vols. Farnborough, Hants., England : Gregg International, 1970. Originally published : Francofurti : Prostant & veneunt apud Joannem Georgium König, 1714, I, col. 11-12
  5. «Essai de liste générale des cardinaux. Les cardinaux des 10 premiers siècles». Annuaire Pontifical Catholique 1926. Paris : Maison de la Bonne Presse, 1927, p. 157, no. 2
  6. Leinweber, Josef. Die Fuldaer Äbte und Bischöfe. Frankfurt am Main : Knecht, 1989, p. 30-32.

Ссылки[править | править код]

  1. Fulda in den Jahren 800 bis 1000 (нем.)