Юлія Міхайлаўна Какошка

Юлія Міхайлаўна Какошка
Юлія Міхайлаўна Какошка
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	7 кастрычніка 1953 (70 гадоў)
Месца нараджэння	Свярдлоўск, Свярдлоўская вобласць, РСФСР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Расія;
Альма-матар	Уральскі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. М. Горкага[d] (1976); Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысёраў;
Месца працы	Sverdlovsk Film Studio[d]; Уральскі федэральны ўніверсітэт;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, паэтка, празаік
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў Расіі;
Прэміі	прэмія Андрэя Белага[d] Pavel Bazhov Prize[d]

Юлія Міхайлаўна Какошка (нар. 1953, Свярдлоўск) — руская пісьменніца, паэтэса і празаік. Сябра Саюзу расійскіх пісьменнікаў. Лаўрэатка Прэміі Андрэя Белага (1997) і Прэміі імя П. П. Бажова (2006).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 7 кастрычніка 1953 года ў Свярдлоўску.

З 1971 да 1976 года вучылася на філалагічным факультэце Уральскага дзяржаўнага універсітэта і ў 1986 годзе на Вышэйшых курсах сцэнарыстаў і рэжысёраў. З 1976 да 1980 года працавала ў Свярдлоўскай бібліятэцы. З 1980 года — адміністратар хронікі, асістэнт рэжысёра і сцэнарыст Свярдлоўскай кінастудыі. З 1990 года — лабарант кафедры рыторыкі і выкладчык філалагічнага факультэта Уральскага федэральнага ўніверсітэта, адначасова з педагагічнай дзейнасцю была карэктарам часопіса «Урал»^[1]^[2].

У якасці пісьменніцы, паэтэсы і празаіка друкавалася ў часопісах «Уральская новь», «Воздух», «Гвидеон», «Октябрь», «Урал», «Знамя» и «Комментарии». З под яе пяра выйшлі кнігі «У садах…» (1996) «Набліжэнне да ненапісанага» (2000), «Здзяйсненне ілжэсведчання» (2003), «Шэстваваць. Прыхапіць рог» (2008), «За мной сочаць дым і пясок» (2014), «Пад мостам і над мостам» (2016). Сябра Саюзу расійскіх пісьменнікаў.

У 1997 годзе «за прынцыпы пісьма, якія ўстанаўліваюць крохкую раўнавагу пішучага паміж маўчаннем, цяжкім словам і выяўленчасцю, якая дазваляе не руйнаваць працу сэрца — за зборнік апавяданняў «У садах ... » была ўдастоена Прэміі Андрэя Белага^[3].

У 2006 годзе «за твор, які развівае традыцыі рускай метафарычнай прозы» была ўдостоена Прэміі імя П. П. Бажова.

Жыве ў горадзе Екацярынбургу.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

1996 — «В садах…»
2000 — «Приближение к ненаписанному»
2003 — «Совершение лжесвидетельства»
2008 — «Шествовать. Прихватить рог»
2014 — «За мной следят дым и песок»
2016 — «Под мостом и над мостом»

Зноскі

↑ Кокошко Юлия Михайловна (нявызн.). Праверана 26 студзеня 2021.
↑ Кокошко Юлия Михайловна (нявызн.). Праверана 26 студзеня 2021.
↑ Юлия Кошко: биография (нявызн.). Премия Андрея Белого. Праверана 26 студзеня 2021.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Премия Андрея Белого: антология / сост. Б. Останин. — Москва : Новое лит. обозрение, 1978—2004. — 2005 г. — 654 с. — С. 343 — ISBN 5-86793-416-0.
Маргиналы. Уральский андеграунд: живые лица погибшей литературы / Анна Сидякина. — Челябинск : Изд. дом «Фонд Галерея», 2004 г. — 312 с. — С.291 — ISBN 5-470-00068-0.

[своб-1] Кокошко Юлия Михайловна (нявызн.). Праверана 26 студзеня 2021.

[2] Кокошко Юлия Михайловна (нявызн.). Праверана 26 студзеня 2021.

[праб-3] Юлия Кошко: биография (нявызн.). Премия Андрея Белого. Праверана 26 студзеня 2021.

[1]

[2]

[3]