Աննան վզից կախ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Աննան վզից կախ
ռուս.՝ Анна на шее
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ժանրպատմվածք
Ձևպատմվածք
ՀեղինակԱնտոն Չեխով
Երկիր Ռուսական կայսրություն
Բնագիր լեզուռուսերեն
Գրվել է1895
Հրատարակվել էհոկտեմբերի 22 (նոյեմբերի 3), 1895
Թվային տարբերակilibrary.ru/text/452/index.html

Աննան վզից կախ (ռուս.՝ Анна на шее), Անտոն Չեխովի պատմվածքներից, գրել է 1895 թվականին։

Հրապարակում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1895 թվականի հոկտեմբերի 15-ին Չեխովը պատմվածքի տեքստը ուղարկում է «Ռուսական տեղեկագրեր» հրատարակչության խմբագիր Վասիլի Սոբոլևսկուն[1]. : Ստեղծագործությունը լույս է տեսնում 1895 թվականի հոկտեմբերի 22-ին № 292 թողարկման մեջ։ Վերամշակված տարբերակով (մասնավորապես, այն բաժանվել էր երկու գլխի ավելացնելով բազմաթիվ մանրամասներ, որոնք գլխավոր հերոսուհու կերպարին տալիս են զգալի հստակություն) պատմվածքը ընդգրկվում է Անտոն Չեխովի ստեղծագործությունների ժողովածուի իններորդ հատորում, որը հրապարակվում է 1899-1901 թվականներին հրատարակիչ Ադոլֆ Մարքսի կողմից[2]։ Վերջնական տարբերակում պատմվածքի վերջին մասը պատմվում է բացառապես գլխավոր հերոսուհու կողմից, որը դառնում է ավելի կենսուրախ, ինքնահավան և իր ընտանիքից հեռացած։ Երգիծական բնույթի բազմաթիվ մանրամասներ են ավելացվում Մոդեստրա Ալեքսեևիչի նկարագրին։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր գրառումներում ինքը` Չեխովը, ամփոփում է «Աննան վզից կախ» պատնվածքի սյուժեն, երբ դեռևս չէր գրել այն։

Հինգ տղա եղբայրներ ունեցող աղքատ աղջիկը, գիմնազիստուհին ամուսնանում է հարուստ չինովնիկի հետ, ով կշտամբում է նրան յուրաքանչյուր կտոր հացի համար` պահանջելով հնազանդություն, երախտագիտություն (երջանկացրել), ծաղրանքի է ենթարկում նրա ազգուտակին։ «Յուրաքանչյուր մարդ պետք է ունենա իր պարտականությունները»։ Նա հանդուրժում է այդ ամենը, վախենալով հակաճառել, որպեսզի չընկնի նախկին աղքատության գիրկը։ Պարահանդեսի հրավեր ղեկավարից։ Պարահանդեսում նա սենսացիա էր նախապատրաստել։ Կարևոր մարդը սիրահարվում է նրան` դարձնելով սիրուհի (նա հիմա ապահովված է)։ Երբ նա տեսնում է ղեկավարությունը իրեն փնտրում է, որ ամուսնուն ինքը պետք է, արդեն սկսում է ամուսնու հետ խոսել արհամարհանքով։ Գնա հեռու, հիմար։

Ստեղծագործության ավարտված սյուժեն համանման է, բացառությամբ նրա, որ Աննան այնտեղ ավելի մեծ է և ունի երկու եղբայր։ Պատմվածքի անվանումը ինքնին երկիմաստ է։ Այն կապված է Սուրբ Աննայի շքանշանի և նրա կրման ձևի հետ։ Աննայի ամուսինը` Մոդեստ Ալեքսեևիչը, ըստ սյուժեի ստանում է շքանշանի երկրորդ աստիճանը և խաչ, որը պետք է վզից կախված լինի[3]։

Քննադատների կարծիքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրող և քննադատ Յուրի Գովորուխա-Օտրոկը 1895 թվականի հոկտեմբերին գրած իր հոդվածում Չեխովի պատմվածքը համադրում է Ալեքսանդր Օստրովսկու նմանատիպ սյուժեի հետ, եզրակացնելով, որ այն ժամանակ երբ վերջինս ձգտում է սյուժեին տալ դրամայի և ողբերգության բնույթ, Չեխովը բավարարվում է կատակերգական մոտեցումներով, որը նա մշակել էր իր ավելի վաղ շրջանի ստեղծագործություններում[4]։

1904 թվականին քննադատ Յուրի Դյագիլևը (կեղծանունը` Յուրի Չերեդա), վերլուծելով «Աննան վզից կախ» և «Կիսավերնահարկով տունը», պատմվածքները, եկել է այն եզրակացության, որ Չեխովին և Դոստոևսկուն պետք է համարել «քաղքենիական երջանկության» երգիչներ[5]։

Հարմարեցում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անտոն Չեխովի «Աննան վզից կախ» պատմվածքի հիման վրա 1954 թվականին ԽՍՀՄ-ում նկարահանվում է «Աննան վզից կախ» ֆիլմը, որը դիտել են 31,9 մլն մարդ։ 1957 թվականին Իտալիայում կայացած Միջազգային կինոփառատոնում ֆիլմը արժանանում է «Ոսկե դափնու ճյուղ» մրցանակի[6]։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «ФЭБ: Гришунин и др. Примечания: Чехов. ПСС. Т. 9. — 1977 (текст)». feb-web.ru. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 20-ին.
  2. Родионова, В.М. Комментарии к рассказу «Анна на шее».
  3. А. Лобачевский. Памятная книжка о ношении орденов, медалей и других знаков отличия. СПб., 1886.
  4. «Бедная невеста». По поводу рассказа А. П. Чехова «Анна на шее». — «Московские ведомости», 1895, № 295, 26 октября.
  5. «О пошлости». — «Новый путь», 1904, апрель
  6. Международный кинофестиваль в Bordighera Արխիվացված 2016-12-29 Wayback Machine>

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]