Իրբիտի մոտոցիկլերի պետական թանգարան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իրբիտի մոտոցիկլերի պետական թանգարան
Տեսակթանգարան
Երկիր Ռուսաստան
ՏեղագրությունԻրբիտ
ՎայրՌուսաստան
Հիմնադրվել է2004
Կայքgbuksoigmm.ru(ռուս.)
Քարտեզ
Քարտեզ

Իրբիտի մոտոցիկլերի պետական թանգարան (ռուս.՝ Ирбитский государственный музей мотоциклов), Ռուսաստանում պետական կարգավիճակ ունեցող մոտոցիկլերի միակ թանգարանը, որը գտնվում է Սվերդլովսկի մարզի Իրբիտ քաղաքում։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թանգարանը պաշտոնապես բացվել է 2004 թվականի հունիսի 25-ին։ Այն ստեղծվել է Իրբիտի մոտոցիկլետների գործարանի (ԻՄԳ) հավաքածուների հիմքի վրա, որտեղ ավելի քան 60 տարի ձևավորվել է յուրահատուկ տեխնիկական ժողովածու, որը կոնստրուկտորների, փորձարկողների և ինժեներների համար ծառայում է որպես ստեղծագործական լաբորատորիա։ Իրբիտ քաղաքի վարչակազմը Սվերդլովսկի նահանգապետի օժանդակությամբ ակտիվ մասնակցություն է ունեցել թանգարանի ստեղծման գործում` գործարանի սեփականատերերից ձեռք բերելով մոտոցիկլերի հավաքածուն։

Թանգարանային ֆոնդ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ուրալ» մոտոցիկլետի ռազմական մոդիֆիկացիա
Իրբիտի մոտոցիկլետների գործարանի մոտոցիկլերի մոդելներ

Թանգարանային ֆոնդը հաշվվում է ավելի քան 120 տրանսպորտային միավոր։ Դրանք ոչ միայն ծանր դասի մոտոցիկլետներ են, այլև ԻՄԳ-ի կողմից արտադրված ավտոմոբիլներ, ամենագնացներ, որոնք համալրում են թանգարանի տեխնիկական հավաքածուն 48 ներքին այրման շարժիչներով։ Թանգարանի մոտոցիկլերի հավաքածուն հազվագյուտ է, այն արտահայտում է հայրենական և համաշխարհային մոտոցիկլաշինության զարգացման հիմնական ուղղությունները, որոնք ներկայացնում են Անգլիայի, Գերմանիայի, Իտալիայի, ԱՄՆ-ի և Ճապոնիայի առաջատար մոտոցիկլետային ընկերությունների մոդելները։ Արտասահմանյան բաժնում ներկայացված են Royal Enfield, Vinsent H.R.D., Triumph, Honda, Harley Davidson, Yamaha, Gillera, Ducati, BMW, HSU, Zundapp, Norton, AJS, BSA, Ariel[1] մոտոցիկլետային ընկերությունները։

Թանգարանում պահվող գիտահետազոտական ինստիտուտների, Գլխավոր զրահատանկային վարչության, Համամիութենական կոնստրուկտորական բյուրոյի, Մոտոարդի ՀԳՀԻ տեխնիկական զեկույցները (ավելի քան 5 հազար) բացահայտում են հայրենական մոտոարտադրության կայացման պատմությունը 1940-2000 թվականները։ Թանգարանում հատուկ տեղ են գրավում հիշատակի անձնական ֆոնդերը, որոնք տեղեկություններ են պարունակում հայտնի մարդկանց կյանքի ուղու և գիտա-ստեղծագործական գործունեության, նշանավոր տնօրենների, առաջատար կոնստուկտորների, ԻՄԳ-ի ինժեներների և գյուտարարների, իրբիտցի ԽՍՀՄ չեմպիոնների, մոտոսպորտի գծով տարբեր միջազգային մրցումներում հաղթողների մասին։

Թանգարանի ցուցադրություններում կարելի է ծանոթանալ Իրբիտի մոտոգործարանի ստեղծման պատմությանը (1941-1945 թթ.) և համաշխարհային մոտոցիկլաշինության դրությանը մինչև 1940 թվականը, ԻՄԳ-ի արտադրության սերիական և փորձնական մոդելներին (1951-1995 թթ.), հնարավորություն ընձեռելով պատկերացում կազմել արտասահմանյան արտադրության մոտոցիկլետների առաջատար գործարանների կոնստրուկտորների ստեղծագործական պոտենցիալի մասին, թույլ տալով հետևել 1936-1989 թվականների ընթացքում Եվրոպայում, ԱՄՆ-ում և Ճապոնիայում մոտոարտադրության զարգացման պատմությանը։ Ռուսաստանի մոտոարշավորդների կյանքի, հանդիպումների և ստեղծագործությունների մասին այցելուներին կծանոթացնեն այդ թեմայով ցուցադրությունները։ Մեկ այլ ցուցադրություն տեղեկություններ է տալիս մոտոսպորտի Իրբիտյան դպրոցի, «Ուրալ» մոտոցիկլետներով իրբիտցիների կողմից սահմանած Գինեսի ռեկորդների մասին։ Թանգարանի գործունեության մեջ մեծ ուշադրություն է դարձվում բաց հրապարակներում տեխնիկայի արտագնա ցուցահանդեսների պարբերական կազմակերպմանը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իրբիտի մոտոցիկլերի պետական թանգարան» հոդվածին։