Սուրբ նահատակ Վարվառա եկեղեցի
| Սուրբ նահատակ Վարվառա եկեղեցի ռուս.՝ Церковь Святой Великомученицы Варвары | |
|---|---|
.jpg) | |
| Հիմնական տվյալներ | |
| Տեսակ | եկեղեցի |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղագրություն | Գրուշևսկայա, Ակսայի շրջան, Ռոստովի մարզ և Ռուսաստան |
| Դավանանք | ուղղափառություն |
| Թեմ | Ռոստովի և Նովոչերկասկի թեմ |
| Հիմնական ամսաթվերը | 1884 |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Ռուսաստանի մարզային նշանակության մշակութային ժառանգության օբյեկտ |
| Հիմնադրված | 1884 |
 | |
 | |
 Church of the Holy Great Martyr Varvara (Grushevskaya) Վիքիպահեստում | |
| hram-varvari.cerkov.ru | |
Սուրբ նահատակ Վարվառա եկեղեցի (ռուս.՝ Церковь Святой Великомученицы Варвары), ուղղափառ տաճար Ռուսաստանի Ռոստովի մարզի Ակսայի շրջանի Գրուշևսկայա գյուղում։ Ենթարկվում է Ռոստովի և Նովոչերկասկի թեմին։ Կառուցվել է 1884 թվականին։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին անգամ Գրուշևսկայա գյուղում հանուն Սուրբ Վարվառայի եկեղեցի կառուցվել է դեռևս 1781 թվականին։ Այդ եկեղեցին եղել է փայտե, հենց նրա շենքին կից եղել է զանգակատունը։ 1830 թվականին այն թարմացվել է և փոխադրվել քարե հիմքի վրա։ Երկրորդ խոշոր նորոգումն անցկացվել է դրանից գրեթե 30 տարի անց՝ 1859 թվականին։ Այնուամենայնիվ, 1876 թվականի օգոստոսի 1-ին նորացված եկեղեցին չպարզված հանգամանքներում այրվել է[1][2]։
Հաջորդ՝ 1877 թվականին, այրված եկեղեցու տեղում տեղացիները կառուցել են աղոթքի տուն, ինչպես նաև դիմել են Դոնի մետրոպոլիտին՝ խնդրելով թույլ տալ քարե տաճարի շինարարությունը[1][2]։
Թե երբ է սկսվել քարե եկեղեցու շինարարությունը, հայտնի չէ։ Ենթադրվում է, որ շինարարական աշխատանքները տևել են 5-6 տարի և ավարտվել 1884 թվականին. հոկտեմբերի 21-ին տաճարն օծել է գործակալ Անտոնի Մանոխինը[1][2]։
Խորհրդային իշխանության հաստատման առաջին տարիներին գյուղացիները փորձել են պաշտպանել եկեղեցին, և այնտեղ շարունակվել են ծիսակատարությունները։ 1930-ական թվականներին իշխանություններին, այնուամենայնիվ, հաջողվել է փակել տաճարը, բայց ոչ երկար ժամանակով. արդեն 1943 թվականին, գերմանական օկուպացիայի ժամանակ, այն կրկին բացվել է։ Այդ նույն ժամանակ տաճարի խորանային մասը վնասվել է ավիառումբի բեկորներից։ 1975 թվականին գյուղացիներին հաջողվել է եկեղեցու կերպարին հաղորդել սկզբնական տեսքը[1][2]։
1960-ական թվականներին եկվորները պոկել են գմբեթի խաչը, սակայն տեղի բնակիչները վռնդել են չարագործներին[1][2]։
1980-ական թվականներին եկեղեցին վերանորոգվել է[1][2]։
Ներկա պահին ծխում գործում է կիրակնօրյա դպրոց, աշխատում է եկեղեցական գրադարան։ Կարգավորվել է համագործակցությունը կրթական հաստատությունների հետ, Գրուշևսկայայի գյուղական բնակավայրի վարչակազմի հետ[1]։
Արտաքին և ներքին տեսք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տաճարի շենքը խաչաձև է, ունի երկու կողմնասեղան՝ հանուն Սուրբ նահատակ Վարվառայի և հանուն Սուրբ Գևորգի։ Ճակատի պարագծով պատերը զարդարված են դեկորատիվ քիվերով։ Կենտրոնական գմբեթը քառանիստ է, շեղ կողերով և յուրաքանչյուր կողմում ունի չորս լուսամուտ։ Զանգակատունը քառակուսի է, պսակված է թմբուկով և սոխուկով[3]։
Ներսում առկա են բազմաթիվ սրբապատկերներ, նկարված ինչպես վերջերս, այնպես էլ վերականգնված[1][3]։
Սպասավորներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1884-՞ - ավագ երեց Մեֆոդի Պոպով
- 1943-1968 - Բորիս ՞
- 1968-1978 - քահանա Կոնստանտին Սասովսկի
- 1978-1981 - ավագ երեց Միտրոֆանի
- 1982-1983 - քահանա Վալերի Տուրիշչև
- 1983-1985 - ավագ երեց Վալենտին Երմիլով
- 1986-1989 - քահանա Նիկոլայ Նետրեբսկի
- 1989-1998 - ավագ երեց Սերգի Երմիլով
- 1998-2001 - քահանա Անդրեյ Նեմիկին
- 2001-2004 - քահանա Դմիտրի Սոբոլևսկի
- 2004-2015, մայիսի 12 - ավագ երեց Պավել Սվյատենյուկ
- 2015 թվականի մայիսի 12-ից - քահանա Վլադիմիր Չեչանովսկի[1]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «О храме | Варваринский храм ст. Грушевской Аксайского района» (ռուսերեն). hram-varvari.cerkov.ru. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Храм Святой Великомученицы Варвары. Ст.Грушевская. - По краю Донскому - Наши путешествия - Статьи, очерки, зарисовки - Ростовберег.ру». www.rostovbereg.ru. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին.
- ↑ 3,0 3,1 «Донские храмы: церкви станицы Грушевской :: Геокэшинг ::». www.geocaching.su. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 16-ին.