Վերակացուն
| Վերակացուն | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ձև | վեպ |
| Հեղինակ | Վիկտոր Պելևին |
| Բնագիր լեզու | ռուսերեն |
| Գրվել է | 2015 |
| Հրատարակչություն | Էքսմո |
«Վերակացուն» (ռուս.՝ «Смотритель»), ռուս ժամանակակից գրող Վիկտոր Պելևինի տասներեքերորդ վեպն է, որը բաղկացած է երկու գրքից։ Առաջին մասը («Դեղին դրոշի շքանշան») լույս է տեսել 2015 թվականի սեպտեմբերի 3-ին[1]։ Երկրորդ մասը («Երկաթե անդունդ») վաճառքի է հանվել 2015 թվականի սեպտեմբերի 29-ին։
«Էքսմո» հրատարակչության ազդագրում ասվում է.
|
Պավել I կայսրը՝ մեծ ալքիմիկոսն ու մեսմերիստը, չի սպանվում դավադիրների կողմից. հեղաշրջումը բեմականացում էր, որը թույլ է տալիս նրան աննկատ հեռանալ Պետերբուրգից։ Պավել Ալքիմիկոսը մեկնում է հանճար Ֆրանց Անտոն Մեսմերի ստեղծած նոր աշխարհ՝ Իդիլիում։ Պավելը դառնում է նրա առաջին Վերակացուն։ Արդեն երրորդ դարն է, ինչ Իդիլիումը թաքնվում է մեր աշխարհի ստվերում՝ հատուկ օրենքներով փոխազդելով նրա հետ։ Իդիլիումը պահպանելը վերակացուների գործն է, որոնք արդեն շատ են փոխվել։ Յուրաքանչյուր նորը պետք է իմանա Իդիլիումի գաղտնիքը և հասկանա, թե ով է ինքը... | 
|
Կարծիքներ և քննադատություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գալինա Յուզեֆովիչը Meduza-ին տված հարցազրույցում նշում է. ««Նոր Պելևին» անվամբ տիպիկ սերիական արտադրանքի բոլոր առանցքային տարրերից «Վերակացուում» առկա է միայն ամեն գոյություն ունեցողի պատրանքայնության մասին պատկերացումը։ Արդիական ակնարկություններից և մարգարեական պաթոսից, միևնույն ժամանակ և լեզվական խաղից մաքրված, թորած և անգույն «Վերակացուն», այո, տիպիկ մերկ թագավոր է[2][3]»։
Դմիտրի Բիկովը «Դոժդ» հեռուստաալիքի համար նույնպես մեկնաբանել է գրքի լույսընծայումը. «Պելևինի ցանկացած նոր գիրք իրադարձություն է։ Նույնիսկ եթե Պելևինը թողարկի հեռախոսագիրք, դա իրադարձություն կլինի։ Նա իրականության ամենաճշգրիտ հայելին է, դրա հիանալի արտացոլիչը, որը կարողանում է հեռանալ պատկառելի հեռավորության վրա և այդ հեռավորությունից այն ընդհանրացնել։ Մենք նրանից միշտ պատասխաններ ենք փնտրում կատարվածի վերաբերյալ։ Բայց հիմա Պելևինի ստեղծագործությունում որոշակի սկզբունքային շարժ է տեղի ունեցել. այս իրողությունը սկսել է նրան այդ աստիճանի զզվեցնել... Եվ, առհասարակ, իմաստալից արտահայտություններ անելն այժմ անհնար է. ինչ էլ ասես, հաստատ կդիպչես մեկին՝ քո կամքին հակառակ։ Նույնիսկ արտահայտելով ամենապարզունակ միտքը՝ դու կընկալվես որպես խռովարար[4][5]»։
Լրագրող Անդրեյ Արխանգելսկին «Կոմերսանտ» թերթի համար. «Պելևինի նոր վեպը չարդարացրեց 1990-ականների կայծկլտող պատմվածքների կամ գոնե 2000-ականների վեպերի թավշյա ինտելեկտուալիզմը վերադարձնելու հույսերը։ Նույնիսկ վեպի կառուցվածքը տարիների ընթացքում չի փոխվում. Պելևինը, ասես, ծաղրում է քննադատներին։ Սեմյուել Բեքեթի հերոսի՝ Մերֆիի չափվածությամբ, որն ամբողջ օրը ռիթմիկ ճոճվում էր ճոճաթոռին, Պելևինը ոչ մի քայլ չի շեղվում իր ճիզվիտական ռիթմից։ Հերոսի ծնունդ և ուսուցում (15 էջ) - ձեռնադրում (20 էջ) - կին (12 էջ) - կրկին ձեռնադրում, ձեռնադրում բարձր կաստա (22 էջ) - աշխարհի ստեղծման պատմություն (20 էջ) - բացահայտում և աշխարհի կործանում (50-60 էջ)։ Այս իմաստով հեղինակն աշխատում է ժամացույցի պես։ Նա նույնիսկ չի կարողանում հրաժարվել Աշտարակի պատկերից, որն արդեն 10 կամ 15 տարի ուղեկցում է հերոսին ձեռնադրման ժամանակ»[6]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Новый роман Пелевина «Смотритель» выйдет в сентябре 2015 года
- ↑ Галина Юзефович. Удивительные приключения рыбы-лоцмана: 150 000 слов о литературе. — М.: АСТ, 2016. — Стр. 36—39. — ISBN 978-5-17-099672-8
- ↑ ««Смотритель» Виктора Пелевина Галина Юзефович — о новом романе одного из главных русских писателей».
- ↑ «Дмитрий Быков хоронит новый роман Виктора Пелевина».
- ↑ «Читать ли нового Пелевина? Пять лучших рецензий».
- ↑ Андрей Архангельский. «Глубокий внутренний миф».