Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”
Ilustracja
Siedziba wydawnictwa (2017)
Status prawny

spółdzielnia

Adres

ul. Wiejska 12a
00-490 Warszawa

Data założenia

1944

Dyrektor

Marian Sewerski

Strona internetowa

Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik” (SW „Czytelnik”, „Czytelnik”) – polskie wydawnictwo literackie założone w 1944 r. w Lublinie z inicjatywy Jerzego Borejszy, w 1945 po półrocznej działalności w Łodzi przeniesione ostatecznie do Warszawy.

Początkowo oficyna wydawała głównie podręczniki i masowe niedrogie wydania klasyki, a także nowe tytuły prasowe – m.in: „Życie Warszawy”, „Dziennik Polski”, „Rzeczpospolita” oraz periodyki takie, jak: „Przekrój”, „Przyjaciółka”, „Odrodzenie”, „Kuźnica”, „Twórczość”, „Problemy”. W okresie 1945–1948 było to centrum polskiej kultury, pod kontrolą Borejszy, nazywane „imperium” lub „państwem w państwie”. Wydawnictwo organizowało biblioteki i księgarnie. Straciło na znaczeniu po usunięciu Borejszy z kierownictwa wydawnictwa w 1948 r. Głośne tytuły z tego okresu to: Popiół i diament Jerzego Andrzejewskiego, Kwiaty polskie Juliana Tuwima. Od 1951 r. wydawanie dzienników i innych czasopism przejęła Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa” (RSW).

Obecnie wydaje literaturę piękną, publicystykę, pamiętniki, reportaże. Do autorów przezeń publikowanych należą m.in. Maria Dąbrowska, Stanisław Grochowiak, Zofia Nałkowska, Gustaw Herling-Grudziński, Ryszard Kapuściński, Tadeusz Konwicki, Julian Tuwim, Aleksander Wat oraz Alessandro Baricco, Jacques Le Goff, Wiktor Jerofiejew, Ernst Jünger, Sándor Márai, Philip Roth.

W latach 2006–2012 redaktorem naczelnym wydawnictwa był Janusz Drzewucki.

Serie wydawnicze[edytuj | edytuj kod]

Do najbardziej znanych serii wydawniczych prowadzonych przez SW „Czytelnik” należą:

a także serie międzywydawnicze:

Prezesi zarządu[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]