Walenty Bartoszewski

Walenty Bartoszewski – jezuita, z pierwszej połowy XVII wieku. Z prac jego są znane: Rozmowa, albo lament duszy i ciała potępionych, 1609 roku. Pobudka na obchodzenie nabożne świętości rocznej, trjumfu i pompy Ciała Bożego, dana 1614 r.; Parthenomelica albo pienia nabożne o Najświętszej Pannie, 1613 z nutami; Dowód processiej nabożnej Ciału Bożego, 1615; Pienia wesołe dziatek, 1611, ułożone na przyjazd króla do Wilna po wzięciu Smoleńska; Monodia po zejściu Adr. Wojtkowskiego; Emblema cnót panom Kiszkom, 1614; Trenodie albo nagrobne plankty..... na pamiątkę zejścia Elżbiety Wesslówny, małżonki P. Sapiechy, 1615; Bezoar z łez ludzkich czasu, za morowego powietrza utworzony, 1624, składa się z 23 pieśni.

Wydał kantyczki polskie w Wilnie około 1610-1620 roku. Autor pieśni kościelnych: śpiewu na powrót króla Zygmunta III do Wilna po wzięciu Smoleńska (Pienia wesołe dziatek na przyjazd do Wilna króla M. Senatu i Rycerstwa).

Bibliografia

• Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564-1995, (red.) Ludwik Grzebień i inni, Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, Kraków 1996.

Linki zewnętrzne

• Utwory Walentego Bartoszewskiego w bibliotece Polona