Айдын (язучы)

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Айдын (язучы) latin yazuında])
Манзура Сабирова

Айдын
Тугач бирелгән исеме: Манзура Сабирова
Псевдонимнар: Айдын
Туу датасы: 20 ноябрь 1906(1906-11-20)
Туу урыны: Ташкент
Үлем датасы: 30 май 1953(1953-05-30) (46 яшь)
Үлем урыны: Ташкент
Милләт: үзбәк
Ватандашлык: Русия империясе Русия империясе
ССРБ ССРБ
Русия Русия
Эшчәнлек төре: драматург, шагыйрә, язучы
Иҗат итү еллары: 1920
Иҗат итү теле: үзбәк теле
Дебют: 1924

Айдын (чын исеме - Манзура Сабирова) (үзб. Oydin; 1906 елның 20 ноябрендә,Ташкент - 1953 елның 30 маенда, Ташкент[1]) - беренче үзбәк язучысы, шагыйрә һәм драматург.[2]

Тәрҗемәи хәле[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1919-1923 елларда хатын-кызлар мәгариф институтында белем ала. 1933 елда Үзбәк педагогия академиясен тәмамлаган.

Журнал редакциясендә эшли. «Янги йўл» («Яңа юл») баш мөхәррир урынбасары. (1938-1941), мөхәррир, үзбәк радиосында (1941-1945) әдәби программалар бүлеге мөдире. «Oʻzbekiston xotin-kizlari» (1946-1953) журналының баш мөхәррире.

Үзбәкстан Язучылар берлеге секретаре (1932-1937). СБКФ әгъзасы 1940 елдан бирле.

Иҗат[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1924 елда[3] басыла башлады. Үземә "Айдын" әдәби тәхәллүсен алдым, бу "ачык" дигәнне аңлата.[4]

Айдын үз материалын тормыштан ала. Аңа бишенче байлар һәм ханнар астында ыңгырашкан хезмәт ияләренең газапланулары да, социалистик Үзбәкстанның якты тормышы да билгеле була.

1925 елда "Яна юлга" пьесасын хатын-кызны популярлаштыру турында бастыра. Шигырьләр, поэмалар яза («Таң җыры», 1931, «Акыллы куллар», 1932, «Шигырьләр», 1937), хикәяләр («Зөмрад, яки Шелтә», 1934, "Кызлар", 1943, "Ширин килде», 1944, «батырлык үлемсез», 1947, " Сөйкемле командир», 1950, «Хикәяләр», 1954), үзбәк хатын-кызлары турында пьесалар, хезмәт, мәхәббәт һәм гаилә турында. Элек турында язучының хикәяләрендә кеше шәхесен мыскыл итү хурланган.

Үзбәк хатын-кызы тормышыннан новеллалар һәм очерклар авторы, совет кешеләренең хезмәте һәм патриотизмы турында ("Итекче килде", "Килен бала тапты", "Гулсанам", "Батырлык-мәңгелек", 1947), тәнкыйди һәм публицистик мәкаләләр.

Әдәбият[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  • Литературный энциклопедический словарь. — М.: Советская энциклопедия. Под редакцией В. М. Кожевникова, П. А. Николаева. 1987.
  • Айдын // Краткая литературная энциклопедия / Гл. ред. А. А. Сурков. — М. : Советская энциклопедия, 1962. — Т. 1. Аарне — Гаврилов.
  • Zulfiya, Oydin Sobirova [ocherk], T., 1953; Mirzayev S, Oydin, Adabiy portret, T., 1965.

Искәрмәләр[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

  1. Oydin (Manzura Sobirova) 2020 елның 28 ноябрь көнендә архивланган.//O‘zbekiston arboblari(үзб.)
  2. АЙДЫН//БСЭ(рус.)
  3. Oydin (Manzura Sobirova) 2020 елның 28 ноябрь көнендә архивланган.//O‘zbekiston arboblari(үзб.)
  4. Светлана Колосова. Энциклопедический словарь псевдонимов(рус.)