Kanapka
Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Kanapka – rodzaj dania (kalka językowa z języka francuskiego od słowa canapé: bułka przekrojona, z wędliną ułożoną jak poduszki na kanapie)[1], prosta potrawa przyrządzana na bazie cienkich kromek białego lub razowego chleba, ewentualnie rozkrojonej bułki. Kanapki smaruje się masłem, okłada wędlinami, pieczenią wieprzową, kiełbasą, szynką lub serem, spożywa również z jajkiem na twardo, plasterkiem ogórka lub rybą, z dodatkiem warzyw do wyboru oraz sosów itp.
Kanapki znane są już od starożytności. Kanapka, ze względu na szybkość i prostotę przygotowania, jest popularną potrawą śniadaniową, lunchową, piknikową oraz, w tradycji polskiej, kolacyjną. Kanapki zabiera się praktycznie wszędzie – do ich spożywania nie potrzeba talerzy ani sztućców, są sycące, a dzięki urozmaiconym dodatkom i ciepłemu napojowi, mogą stanowić pełnowartościowy posiłek. Eleganckie kanapki (tartinki) z wyszukanymi dodatkami (łosoś, kawior, sery, oliwki, kapary, pasty serowe i jajeczne itd.) mogą stanowić efektowną oprawę kulinarną przyjęć i spotkań towarzyskich.
Przykłady rodzajów kanapek[edytuj | edytuj kod]
- Z tym tematem związana jest kategoria:
- sandwicz – między dwiema warstwami pieczywa (chleba lub bułki) znajdują się dodatki[2]; wynalazek przypisywany hrabiemu Sandwich
- tartinka – na pojedynczej warstwie pieczywa ułożone są, często ozdobnie, dodatki;
Odniesienia w kulturze[edytuj | edytuj kod]
Historię wynalezienia kanapki opisał Woody Allen w opowiadaniu Maszyna parowa sobie z tym nie poradzi.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Śniadanie: kanapki i herbata
-
Sandwicze z bagietki
-
Japońskie sandwicze z owocami
-
Sandwicze z żółtym serem (i innymi dodatkami) opieczone w tostownicy
-
Dekoracyjne, wiosenne kanapki z twarożkiem
-
Portugalska bifana
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1985, s. 216. ISBN 83-214-0410-3.
- ↑ sandwicz [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN [dostęp 2022-01-20].