Venetië verbergt onder de pracht van het Dogenpaleis kerkers waar talrijke slachtoffers van haar heerszuchtige en achterdochtige adel bleven smachten. Er bestonden ook kerkers onder de met lood beslagen daken, waar de geweldige ternperatuurschomrnelingen een echte rnarteling veroorzaakten. Langs een brug over het kanaal liep een gang tussen de twee delen van het paleis; langs die brug werden de gevangenen v66r hun rechters gebracht: zij heeft haar oude naam “brug der zuchten » behouden. Giacorno Foscari (inzet Nr I), tot foltering en verbanning veroordeeld, was de zoon van Francesco Foscari, doge van 1423 tot 1437, die de veroordeling bekrachtigde. Giovanni Jacopo Casanova di Seingalt (geb. Venetië 1725), avonturier, berucht om zijn zedeloosheid, doorliep gans Europa en liet zich doorgaan voor journalist, rondreizend predikant, diplomaat of abt. In 1753 werd hij onder de loden daken opgesloten; nochtans kon hij na 3 jaar ontvluchten. Na allerlei avonturen werd hij sekretaris van de kasteelheer te Dux in Bohernen. Hij stierf.f aldaar in 1798 (inzet Nr II). Silvio Pellico (inzet NT III), Italiaanse schrijver en patriot (1789-1854), nam deel aan de verzetsbeweging tegen het Oostenrijks bewind. In 1820 aangehouden en ter dood veroordeeld, verkreeg hij strafvermindering tot 15 jaar hechtenis in de vesting Spielberg nabij Brno. In 1830 in vrijheid gesteld, bracht hij te Turijn zijn laatste jaren als privé-sekretaris door. Hij schreef enkele toneelstukken, maar is vooral beroemd om zijn boek “Mijn Gevangenissen”, een beschrijving van zijn bestaan in de kerkers te Venetië en op de Spielberg. Men heeft van dit ontroerend werk kunnen zeggen dat het Oostenrijk meer kwaad gedaan heeft dan een verloren veldslag.