Сеид Хусин Али

Материал из Википедии — свободной энциклопедии
Перейти к навигации Перейти к поиску
Сеид Хусин Али
малайск.  Syed Husin Ali
Сеид Хусин Али. Куала-Лумпур, 3.9.2013
Сеид Хусин Али. Куала-Лумпур, 3.9.2013
Дата рождения 23 сентября 1936(1936-09-23) (87 лет)
Место рождения  Малайзия, Бату-ПахатДжохор
Гражданство  Малайзия
Род деятельности сенатор (2009-2015), учёный, политик, председатель Народной партии Малайзии (1989-2003), вице-президент Партии народной справедливости (2003-2010)
Супруга Сабария Хаджи Абдуллах
Сайт Syed Husin Ali [4]

Сеи́д Хуси́н Али́ (малайск.  Syed Husin Ali; род. 23 сентября 1936, Бату-Пахат, Джохор) — сенатор, учёный, политический и общественный деятель левого направления Малайзии.

Краткая биография[править | править код]

В 1958 с отличием окончил Университет Малайя в Сингапуре, в 1972 г. — магистратуру Университета Малайя в Куала-Лумпуре, в 1975 г. защитил докторскую диссертацию в Лондонской школе экономики. В 1973—1990 гг. преподавал в Университете Малайя. Прошел путь от простого преподавателя до профессора кафедры антропологии и социологии[1]. Был уволен за активное участие в политике на стороне оппозиции. В 2005 г. — приглашенный профессор Британской академии. В 1974—1980 находился в тюремном заключении на основе Закона о внутренней безопасности. Автор более 20 книг и множества статей в журналах.

Общественно-политическая деятельность[править | править код]

Будучи студентом, возглавлял Общество малайского языка Университета Малайя, был генеральным секретарем Движения малайской молодёжи Малаккского полуострова. Член Народной партии Малайзии с 1974 г., в 1989—2003 гг. — её председатель[2], в 2003—2010 — вице-президент Партии народной справедливости[3].

Был также первым секретарём Национального союза писателей Малайзии (1961—1964), консультантом Университета ООН и ЮНЕСКО, членом международной миссии по расследованию Бойни в Таммасатском университете (Бангкок, 1976), членом международного трибунала по расследованию Бхопальской катастрофы (1985). Председатель совета консультантов Фонда Усмана Аванга[4].

В 2009—2012 гг. и в 2012—2015 гг. занимал пост сенатора от Народной партии справедливости[5].

Семья[править | править код]

  • Супруга Сабария Хаджи Абдуллах Sabariah Hj Abdullah (ум. 2013)[6].
  • Трое детей, два внука

Публикации[править | править код]

  • Social stratification in Kampong Bagan: A study of class, status, conflict and mobility in rural Malay community. Singapore: The Malaysian Branch of the Royal Asiatic Society,1964.
  • (ред.) Angin retak: cherpen pilehan enam orang pengarang. Melaka: Toko Buku Abbas Bandong, 1966.
  • Patterns of rural leadership in Malaya [Kuala Lumpur?]: [publisher not identified], [1966]
  • Malay Peasant Society and Leadership (1975)
  • Kemiskinan dan kelaparan tanah di Kelantan. Kuala Lumpur: Karangkraf, 1978.
  • Orang Melayu: masalah dan masa depan. Kuala Lumpur: Adabi, 1979.
  • Apa erti pembangunan. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 1979.
  • Masyarakat dan pimpinan kampung di Malaysia. Kuala Lumpur:Fajar Bakti, 1982.
  • Poverty and Landlessness in Kelantan, Malaysia.Edit oleh Prof. Dr. Hans-Dieter Evers. Saarbrucken: 1983.
  • Kaum, kelas, dan pembangunan Malaysia = Ethnicity, class, and development, Malaysia. Kuala Lumpur: Persatuan Sains Sosial Malaysia, 1984.
  • A proposal for study on poverty in South-East Asia. Kuala Lumpur: ADIPA Secretariat, Association of Development Research and Training Institutes of Asia and the Pacific, 1986.
  • Patah tumbuh: Cerita-cerita pendek dikumpulkan dan dibicarakan oleh Syed Husin Ali / Keris Mas. Kuala Lumpur: Penerbit Fajar Bakti, 1991.
  • Two Faces: Detention Without Trial. Kuala Lumpur: Strategic Information and Research Development Centre, 1996.
  • Merdeka, rakyat & keadilan: kumpulan artikel mengritik dasar-dasar UMNO-BN dan mengemukakan asas-asas politik menuju Malaysia baru. Petaling Jaya, Selangor: SIRD, 2004.
  • Ethnic Relations in Malaysia: Harmony and Conflict. Petaling Jaya, Selangor: SIRD, 2008.
  • Dua Wajah: tahanan tanpa bicara. Kuala Lumpur: Strategic Information and Research Development Centre, 2008.
  • The Malays : their problems and future. Kuala Lumpur: The Other Press, Islamic Book Trust, 2008.
  • Memoir Perjuangan Syed Husin Ali. Kuala Lumpur: SIRD, 2011[7].
  • Memoirs of a Political Struggle. Kuala Lumpur: SIRD, 2012.
  • The Malay Rulers: Regression or Reform. Petaling Jaya: Strategic Information and Research Development Centre, 2013.
  • Raja-raja Melayu: kemajuan atau kemunduran? Petaling Jaya: Strategic Information and Research Development Centre, 2014.
  • Peranan intelektual. Petaling Jaya: Strategic Information and Research Development Centre, 2016 (together with Usman Awang).
  • The people’s constitutional proposals for Malaya. Selangor: Strategic Information and Research Development Centre, 2017 (together with Ariffin Omar; Jeyakumar Devaraj; Fahmi Reza)
  • Sejarah dan Dasar Perjuangan KEADILAN. Kuala Lumpur: KEADILAN, 2017
  • Sejarah Rakyat (Khususnya Perkembangan Nasionalisme) Malaysia. Petaling Jaya: SIRD & PSR, 2017.

Библиография[править | править код]

  • Malaysia, critical perspectives: Essays in honour of Syed Husin Ali = Malaysia, pandangan kritis: esei penghargaan untuk Syed Husin Ali. Kuala Lumpur: Malaysian Social Science Association 1996.

Примечания[править | править код]

  1. Francis Paul. Anything but politics: The revered Dr Syed Husin Ali [1] Архивная копия от 10 января 2019 на Wayback Machine
  2. В. А. Погадаев. Малайзийская оппозиция в борьбе за независимость страны и социальный прогресс (1940—1970-е годы). М.: Ключ-С, 2014, с.145
  3. Syed Husin dipilih Timbalan Presiden PKR // «Utusan Malaysia», 20.12.2004
  4. Ahli Lembaga Penasihat [2] Архивная копия от 10 января 2019 на Wayback Machine
  5. Syed Husin elected as senator // «The Star», 17 Nov 2009
  6. TAKZIAH BUAT DR SYED HUSIN ALI DAN KELUARGA — PKR PAHANG [3] Архивная копия от 11 января 2019 на Wayback Machine
  7. Viswanathan Selvaratnam. Memoirs Of A Political Struggle. Kajian Malaysia. Penerbit Universiti Sains Malaysia. Vol. 33, No. 1, 2015, pp. 123—145