Վերակառուցողը (պատմվածք)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վերակառուցողը
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Ձևպատմվածք
ՀեղինակՎիկտոր Պելևին
Բնագիր լեզուռուսերեն
Հրատարակվել է1990

«Վերակառուցողը (Պ. Ստեցյուկի հետազոտությունների մասին)» (ռուս.՝ «Реконструктор (Об исследованиях П. Стецюка)»), ռուս ժամանակակից գրող Վիկտոր Պելևինի պատմվածքը, որը գրվել է 1990 թվականին։ Այս պատմվածքի համար հեղինակն արժանացել է «Մեծ օղակ-90» գրական մրցանակի[1]։

Բովանդակություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Վերակառուցողը» պատմվածքը գրված է որպես Պ. Ստեցյուկի «Հրեղեն տարիների հիշողություն» հորինված գեղարվեստական գրքի գրախոսություն։ Այդ գիրքը գաղտնազերծված ռազմական արխիվների հիման վրա պատմում է Ստալինի իրական անձի մասին (աշխատության մեջ՝ Իոսիֆ Անդրեևիչ Ստալին)։ «Գրախոսությունը» պարունակում է մեծ հեգնանք և հոռետեսություն՝ կապված Պ. Ստեցյուկի աշխատության հետ։ Հեղինակը նշում է, որ այս գիրքը քիչ հետաքրքրական է և ձանձրույթ է առաջացնում, խորհուրդ է տալիս այն չկարդալ և միևնույն ժամանակ ասում է, որ գիրքը կարդալ, այնուամենայնիվ, արժե[2]։

Պատմվածքը գրված է կեղծ գիտական ոճով՝ Վլադիմիր Նաբոկովի բազմաթիվ հնարքների կիրառմամբ։ Պ. Ստեցյուկի գրքի մեջբերումներում «գրախոսողը» տեղադրում է սեփական ծաղրական մեկնաբանությունները։ «Վերակառուցողը» պատմվածքում շարադրվող պատմությունը ակնհայտորեն անհավանական է, բայց մանրամասների մեծ քանակը (ամսաթվերը, ազգանունները, հասցեները, արխիվային փաստաթղթերի հղումները) ստեղծում է իսկության պատրանք։ Պելևինը խաղում է իր ընթերցողի հետ, որը ցանկանում է իմանալ ֆանտաստիկ գաղտնիք։ Իսկ «Վերակառուցողը» պատմվածքը փաստերի կեղծման եղանակների ցուցադրում է[2]։

«Հրեղեն տարիների հիշողություն» գրքում Պ. Ստեցյուկը պատմում է Մինսկի ռադիոգործարանում պատրաստված առեղծվածային պողպատե խողովակի մասին, որի հետևից ձգվում են մի շարք գրոտեսկային մահեր։ Այնուհետև գալիս է այն բացահայտումը, որ մեկ Ստալինի փոխարեն եղել է նրա յոթ նմանակ, որոնք ապրել են մեկուսացված ստորգետնյա ապաստարանում և այնտեղից ղեկավարել են։ Իշխանությունը ստորգետնյա ապաստարանում ապահովում էր Մինսկի ռադիոգործարանի արտադրած թունավոր ասեղներով խողովակի միջոցով։ Բերվում են այդ ստալինների կենսագրությունների մանրամասները և նրանց հարբած դեբոշների ազդեցությունը երկրում տեղի ունեցող իրադարձությունների վրա։ Երկրի ընդհատակյա ղեկավարներից վերջինը Նիկիտա Խրուշչովն էր։ Սակայն նրա վերգետնյա նմանակը խաբում է իրական Խրուշչովին և ստորգետնյա ապաստարանը այնտեղ գտնվողների հետ ծածկում բետոնով[2]։

Պատմվածքի վերջում «Հրեղեն տարիների հիշողությունը» ստեղծագործությունը հորինված լինելու մասին ակնարկ կա, ինչպես նաև տրվում է այս ամբողջ պատմության մետաֆիզիկական մեկնաբանությունը[2]։

Հրապարակումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Վերակառուցողը» պատմվածքն առաջին անգամ լույս է տեսել 1990 թվականին[3] «Գիտություն և կրոն» ամսագրի չորրորդ համարում[4], ինչպես նաև ընդգրկվել է Պելևինի հեղինակային առաջին՝ «Կապույտ լապտեր» ժողովածուում (1991)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Олизько Н. С. Паратекст Виктора Пелевина // Вестник Нижневартовского государственного университета. 2010.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Титаренко Е. А. Гипер- и метатекстовые маркеры в прозе В. Пелевина (на материале ранних рассказов) // Русская филология: Вестник Харьковского национального педагогического университета имени Г. С. Сковороды. — 2016. — № 3 (58)
  3. Пальчик Ю. В. Диссертация на тему «Взаимодействие эпических жанров в прозе Виктора Пелевина». 2003
  4. Виктор Пелевин. Реконструктор // Наука и религия. — 1990. — № 4. — С. 58-59.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]